...

Brocząc nogami w kałużach łez,

Nigdy nie odwracasz się w tył.

Nigdy nie patrzysz na twarze kwiatów,

Których płatki brutalnie zraniłeś.

Mnie zraniłeś,

I zostawić chciałeś.

Lecz się zatrułeś,

Trucizną kolców czarnej róży.

Przekleństwem jesteś

I jako przekleństwo zginiesz,

Nigdy nie zaznając smaku spełnionej miłości

W morzu łez swych ofiar..."